Literaire levensaders

Volgens het gangbare beeld lazen gelovigen van verschillende confessies in de vroegmoderne Republiek elkaars boeken en zongen zij elkaars liedjes.

Dat blijkt slechts één kant van het verhaal. Literaire levensaders biedt zicht op een andere kant: de culturele verkokering in de wereld van de geïllustreerde religieuze literatuur, waarin tegengestelde opvattingen over woord- en beeldgebruik de gemoederen hoog deden oplopen en ongeschreven wetten de productie aan banden legden. De religieuze boekenmarkt, tot nu toe altijd geschetst als het brandpunt van internationale vernieuwing, blijkt voor de ontwikkeling van geïllustreerde religieuze literatuur afhankelijk te zijn geweest van buitenlandse voorbeelden en netwerken.

Buitenlandse intermediairs bemiddelden tussen religieuze culturen in de Republiek. Met die conclusie komen twee eeuwen geïllustreerde religieuze literatuur en cultuur in een verrassend licht te staan, en wordt bovendien een aanzet gegeven tot de studie naar religieuze woord- en beeldcultuur in een dynamisch internationaal en meertalig kader.