Wie de geest krijgt

Intense poëzie over een zoon en zijn vader. Wijs en ontroerend, van een van onze grootste dichters.Alles in deze intense bundel draait om leven en dood. Een zoon en zijn vader. De zoon in leven. De vader niet meer. Of toch? Terwijl de zoon op zoek is naar zijn vader, in zijn gedachten, in hun verleden, bezoekt de vader geregeld zijn zoon vanuit de verste uithoeken van de wereld. Of zelfs vanuit het heelal, de dood negerend. Trotserend. Provocerend. In krachtige beelden en kleurrijke taal schetst Jacobus Bos een leven van twee ontredderde mensen, wier leven door bloed is en was verbonden. Het onmogelijke mogelijk makend.Alsof hij een verzinsel isHij ziet zijn vader als een walvis in dediepte.Onvoorstelbaar hoe lang hij onder waterkan blijven.Hoewel hij geen meter van zijn plaatskomt.Recht tegen een blinde storm in.Alsof toeval hen samen heeft gebracht.Alsof hij door een luik het verkeerde huisis ingegaan.Hij binnen en zijn vader vol verbazingbuiten.Soms biedt zelfs wanhoop geen redding.Als zij op blote voeten voor de watervalstaandie een sprankelend gordijn is van ijs.Zijn vader veegt een lok haar uit zijn ogenen doet hetzelfde bij het haar van zijnzoon.Hij vraagt zijn vader hoe het is om doodte zijn.Zijn vader kijkt hem lang en zwijgendaan. 'Jacobus Bos is een dichter die in stilte aan een indrukwekkend oeuvre heeft geschreven, dat ten onrechtegrotendeels is genegeerd.' Meander magazine