Wat ik me herinner

We zijn de videoclip van ‘Nothing Compares 2 U’ aan het maken. We hebben het grootste gedeelte van de clip al een paar dagen geleden in Londen opgenomen, in zo’n drie shots. In het eerste, een close-up, zing ik het nummer gewoon mee, terwijl ik op een stoel zit in een trui met een zwarte kraag. Maar bij ‘All the flowers that you planted, Mama, in the backyard, all died when you went away’ huilde ik zo’n twintig seconden lang. Ik heb het gevoel dat ik het verpest heb. Ik wist me wel te herpakken en te blijven zingen, maar ik denk dat de opnames onbruikbaar zijn. Het is dus goed dat we hier in Parijs aan het filmen zijn. Ik voel me wel schuldig dat iedereen nu zoveel tijd en geld heeft weggegooid. John Maybury, die opnieuw de videoclip regisseerde, dacht dat ik huilde omdat mijn manager Fachtna en ik onlangs uiteen waren gegaan. Maar daar ben ik juist blij om. Dat is beter voor iedereen. Ik huilde omdat mijn moeder dood is. Ik ben er nog steeds door van slag, al ben ik al vierentwintig.