Vrij met mij

Meer dan eens, mag je geloven Keek ik de duivel in de ogen In dans, beweging met het kwaad En meer dan eens, placht ik zeggen Meende ik uit te moeten leggen Waarom ik wars ben van verraad Vaker wel, dan niet of nooit Werd ik zwaar en wreed berooid Werd ik laag en huichelachtig Niet gekend of zelfs geloofd Voor ontsteking al gedoofd Is mijn weg Mijn blauwe druk Dan niet op weg Naar zoet geluk Naar het volgen van mijn ziel Mijn hart, mijn rad, mijn zijn, het wiel Meer dan eens, mag je geloven Keek ik mezelf diep in de ogen In dans, beweging, met mijn grond En meer dan eens, placht ik te zeggen Heb ik geen zucht meer uit leggen Waar ik nu of toen ooit stond Vaker wel, dan niet of nooit Werd de vorst in mij ontdooid Werd ik teer en kernkrachtig Vol van vuur en voluit prachtig Zonder sleutel toch ontkooid En mijn weg Mijn blauwe druk Is op zichzelf al een geluk Want in het uiten van mijn ziel Vormt mijn hart, mijn zijn, mijn wiel