Visser 't Hooft (1900-1985)

Diplomaat van God, paus van de oecumene, maar ook: barse theoloog en lastig mens. Zo karakteriseerden journalisten Willem Adolf Visser ’t Hooft (1900-1985). Hij was een van de bekendste Nederlandse theologen in het buitenland en heeft een belangrijke stempel op de wereldkerk gezet. Al op jonge leeftijd zette hij zich in voor internationale oecumenische jeugd- en studentenorganisaties (zoals YMCA). Zijn levenswerk werd de Wereldraad van Kerken, waarvan hij van 1948 tot 1966 secretaris-generaal was. Zelfbewust betrok Visser ’t Hooft de eenheid van de kerk op de verscheurdheid van de wereld en verwachtte daarvan een helend effect. Onder zijn leiding ontwikkelde de Wereldraad zich tot een invloedrijke mondiale speler. Naar Visser ’t Hooft werd geluisterd. Er is eigenlijk geen groot thema in de twintigste eeuw waarmee Visser ’t Hooft zich niet heeft beziggehouden: de opkomst van Hitler, de Tweede Wereldoorlog, naoorlogse verzoening, dekolonisatie en zending, de Koude Oorlog, de stichting van Israël, apartheid, de Cypruscrisis, secularisatie en emancipatie. Deze biografie toont de bevlogenheid waarmee Visser ’t Hooft zich wijdde aan zijn levenswerk – het zichtbaar maken van de eenheid van de kerk – en geeft vanuit dit perspectief een indrukwekkend beeld van de turbulente twintigste eeuw. Jurjen Zeilstra (1961) is historicus en theoloog. Op deze biografie promoveerde hij in 2018 als historicus. Eerder, in 1995, promoveerde hij als theoloog op ‘European Unity in Ecumenical Thinking, 1937-1948’. Hij is predikant in de Protestantse gemeente Hilversum.