Verder leven na zelfdoding

Donderdagavond 7 september 1995, ruim twee uur zat ik met mijn zusje aan de telefoon. Het bleek de laatste keer te zijn dat ik haar sprak. De volgende dag was zij dood. Een zelfgekozen dood, zelfmoord, suïcide…. Verliefd, samenwonen, gelukkig. Tot 19 augustus 2013. Toen ik ’s avonds thuiskwam was hij dood. Dit boek gaat over Nico en nog preciezer, zijn rouwproces na het overlijden van Andries (en zijn zus) die ervoor kozen om zelf te stoppen met leven. Daar zijn gruwelijke woorden voor; suïcide en zelfmoord, zelfdoding. Een woord waar geen vriendelijkheid in zit. Een boek over het verder leven na verlies van je dierbare door zelfdoding. Een persoonlijk verhaal verweven met een theoretisch kader. Dit boek biedt geen pasklare oplossingen, of manieren “zoals het hoort”. Ieder verlies en het verweven van dit verlies in een leven wat verder geleefd wordt is uniek, bijzonder en op een eigen wijze. Het kan herkenning bieden, verheldering geven, het persoonlijk verlies in een breder theoretisch kader plaatsen, waardoor het wat meer te bevatten is. Waardoor het eigen leven verder geleefd mag worden en het verlies aanwezig kan en mag zijn… Dit boek is bedoeld voor iedereen die in zijn leven in aanraking is gekomen met zelfdoding. De auteurs laten zien hoe een rouwproces bij zelfdoding kan verlopen waardoor het boek tevens een must have is voor elke therapeut en (rouw) consulent (in opleiding).