Reynaert de vos

REYNAERT DE VOS in een nieuwe interpretatie en een nieuwe vertaling van RENÉ BROENS. Het dertiende-eeuwse dierenepos 'Van den vos Reynaerde' behoort tot de parels van ons literair erfgoed. Neerlandicus RENÉ BROENS (Maaseik 1953) bestudeert het werk al sinds 2003. In 2010 publiceerde hij samen met Marc Legendre de beeldroman 'Reynaert de vos'. Verdere studie en nieuwe inzichten deden Broens besluiten om een nieuwe vertaling te maken, die drastisch afwijkt van zijn vorige vertaling en vertalingen van collega’s. Net als de auteur van het Middelnederlands origineel, van wie enkel de voornaam Willem bekend is, koos hij voor gepaard rijmende, los jambische viervoeters. Dat geeft het verhaal, dat werd voorgedragen of voorgelezen, vaart. In zijn boeiende en levendige nawoord doet Broens met verhelderende voorbeelden uit de doeken waarin zijn vertaling en interpretatie verschillen van die van zijn voorgangers. In een dierenepos, een bij uitstek humoristisch genre, past geen hoofdfiguur die alleen maar boosaardig is. Reynaert wordt in deze nieuwe versie opgevoerd als een ‘trickster’, een goddelijke bedrieger, die de zaken op hun kop zet. Maar er is meer. Broens leest Reynaert de vos tegen het achterdoek van Jezus’ passieverhaal; het werk wordt zo tevens een magnifiek voorbeeld van religieuze humor. Via de hebzuchtige koning Nobel hekelt de auteur en passant de Franse koning. 'Reynaert de vos' blijkt niet enkel een dierenepos, een trickster­verhaal en een omgekeerd passieverhaal, maar ook een bijtende satire. Het boek is geïllustreerd met achttien hout­sneden uit de vijftiende eeuw.