PETER EN DE MOERDAMSE RIPPER 2

Kapitein Scrooge. Ruud Knorredam staat voor de spiegel. Zijn gezicht is verweerd na jarenlang op de oost te hebben gevaren. De kapitein kijkt nijdig naar een rode streep op zijn kale hoofd. Geërgerd gaat zijn hand naar het verse litteken, het jeukt en erover wrijven wordt een gewoonte. De vloer beweegt en Ruud wankelt als het schip waar hij op vaart merkbaar schommelt. ‘Hee, kun je niet recht houden,’ roept hij geërgerd. ‘Stelletje blinde zeekoeien,’ en nijdig slaat hij tegen de wand, ‘laat mij dan maar varen.’ Zelfs in de kleine badkamer hoort Ruud het zachte gedaver van de motoren en voelt de deining van de zee. Ze zijn met volle vaart op weg naar de haven. Dit marineschip vaart lichter dan zijn oude containerschip en is een stuk sneller. Bij de herinnering balt de kapitein zijn vuisten. De laatste tocht langs de kust van Somalië heeft hem bijna zijn leven gekost, want hij en zijn bemanning werden overvallen door piraten. Je begin niets tegen een stel kerels met mitrailleurs, bedenkt Ruud vol machteloze woede en drie maanden lang werden ze gegijzeld door Somalische piraten. Gelukkig werden ze eindelijk door de marine bevrijd. Dat was nog knap link. De piraten schoten op al