Paradoxale modernisering: Ede 1945-1995

Welke ruimte heeft een gemeentebestuur om een eigen invulling te geven aan de veranderingen die de Nederlandse samenleving doormaakte na de Tweede Wereldoorlog? Dat wordt hier onderzocht voor de gemeente Ede. Deze gemeente maakte tussen 1945 en 1995 een sterke groei door mede dankzij de komst van veel nieuwe bewoners. Hierdoor ontstonden spanningen tussen stedelijke ambities en rurale belangen. Een deel van vooral de protestants-christelijke bewoners maakte zich zorgen om zaken als behoud van de zondagsrust en bijzonder onderwijs. Janny Bloembergen analyseert welke keuzes het gemeentebestuur heeft gemaakt op het gebied van de ruimtelijke ordening, het onderwijs, migranten, en vrijetijd en cultuur. Zij concludeert dat, ondanks de uniformerende werking die van het moderniseringproces uitging, in de praktijk tegengestelde bewegingen mogelijk waren, waardoor de lokale eigenheid stand kon houden binnen het nationale eenwordingsproces.