Optimalisatiemodel en prioriteitenstelling

In 1985 vormde zich bij mij zich het plan om een proefschrift te gaan schrijven. Dit was gebaseerd op de ervaring dat maar al te vaak irrationele of onbewezen argumenten tot besluiten van groot belang leidden. Mijn bedoeling was om deze besluitvorming van een betere basis te voorzien, zo mogelijk zelfs van een optimale basis. Dit leidde tot de formulering in een proefschrift van alles wat nodig was op tot zo’n optimalisatiemodel te komen. Gaandeweg ontstond de conclusie dat er twee modellen samen tot een optimum konden leiden: een model voor effectiviteit en een voor prioriteitenstelling, ofwel voor het wat en het hoe.