Op rozen op Vlieland

Leonie Bolhof – 52 jaar, uit vrije wil single en bewust kinderloos – heeft met twee compagnons een kleine winkelketen in modeaccessoires opgebouwd. Plotseling krijgt ze bericht van een notaris dat ze met nóg elf mensen erfgename is van een onbekend familielid, Nel van der Mark, die geen testament naliet. In de erfenis zit een verwaarloosd zomerhuisje op Vlieland, en de notaris stelt voor dat een van de erven het koopt, om de kosten van het opknappen voor verkoop te ontlopen. Ze gaat eens op Vlieland kijken en ontmoet er ene Jan van Brakel, wiens moeder ook een van de erven is en het huisje aan hem wil schenken. Als ze aan de praat raken, wordt al snel duidelijk dat ze over veel zaken hetzelfde denken: ze willen geen benauwende relaties en zijn gelukkig als ze hun eigen gang kunnen gaan. De twee lijken dus niet veel van elkaar te duchten te hebben. Hun vrije dagen na de kerst brengen ze dan ook beiden door op Vlieland, waarbij Jan de verbouwing ter hand neemt en Leonie zich vooral bezighoudt met het runnen van haar winkelketen. Langzamerhand worden ze toch méér dan vrienden. Dan vindt Jan onder de veranda van het zomerhuisje het oorspronkelijke naambordje – en dat zorgt voor een verrassing... Haar boeken kenmerken zich door een geheel eigen stijl en benadering. Citaat uit het mailtje van een bewonderaarster: ‘Bekaf of gestrest? Depri of ontmoedigd? Op je werk al problemen genoeg? Dan valt het je op: veel literatuur gaat over narigheid – angst, ziekte, dood, noodlot, verlies, liefdeszorgen. Maar wat als je daar nu genoeg van hebt, je gedachten wilt verzetten en lekker zorgeloos wilt lezen? Dan grijp ík naar een boek van Roos.’