Oeverloos begrensd

De zomer valt in pakken goud voor mijn voeten de bomen kaal als mijn gedachten De poëzie van Mia Davidson is lichtvoetig en zintuigelijk. Haar gedichten voeren de lezer mee naar het verre Venetië, langs vergeten ruïnes, maar ook in alledaagse situaties, zoals een ziekenbezoek of voetballen op straat. Haar speelse taalvondsten en scherpe observatie stemmen altijd tot nadenken. Mia Davidson heeft vrijwel haar hele leven in Amsterdam gewoond en gewerkt. Ze stopte haar carrière als modeontwerpster toen ze een gezin wilde vormen. Zodra haar taak daarin weer meer ruimte toeliet, volgde ze een opleiding maatschappelijk werk en gezinstherapie. Al op jonge leeftijd was Mia gefascineerd door de zeggingskracht van woorden en zinsbouw. Schrijven en de bevrediging van het vinden van het juiste woord is een constante in haar leven geweest. Pas op latere leeftijd besloot zij te publiceren. In 2011 verscheen haar gedichtenbundel Eigen Vel, daarna de novelle Onder tafel (2015) en in 2017 de gedichtenbundel Alledaags ontheemd.