Nederlandse muziek bij Nederlandse symfonieorkesten, 1945-2000

Emanuel Overbeeke geeft in dit boek, aan de hand van het artistieke beleid van symfonieorkesten, een caleidoscopisch beeld van het Nederlandse muziekleven in ruim een halve eeuw na de oorlog. De auteur rekent mede op basis van de speelprogramma's van de orkesten af met vele misvattingen.

Overbeeke onderzoekt hoe circa twintig professionele Nederlandse symfonieorkesten van 1945 tot 2000 zijn omgegaan met het werk van Nederlandse componisten vanaf de negentiende eeuw. Hij gaat na hoe de Nederlandse muziek in de totale programmering is geplaatst en in welke mate de orkesten moeite deden om dit repertoire ingeburgerd te krijgen. Er blijken nogal wat beleidsverschillen te bestaan tussen de orkesten, ook per tijdvak (1945-1970, 1970-2000). De orkesten, vooral de omroeporkesten, geven componisten de kans nieuwe stukken te presenteren. Welke verschuivingen in het repertoire doen zich in deze ruim vijf decennia voor? Bovendien geeft Overbeeke een verrassend antwoord op de vraag welke Nederlandse componisten wanneer 'in' of 'uit' waren.

De studie levert een wezenlijke bijdrage aan het debat over de canon in de muziekkunst. Zij gaat nader in op de relatie tussen componist en orkest, tussen componist en publiek, tussen orkest en publicisten, en tussen orkest en overheden. Ook de reactie van de orkesten op nieuwe muziekstijlen en de komst van ensembles met kleinere bezetting komen aan bod.

Omdat de programma's van de orkesten de basis vormen voor dit onderzoek, is aan het boek een cd-rom toegevoegd met daarop alle speellijsten tussen 1945 en 2000 met één of meer Nederlandse werken. Ook zijn overzichten van de meest gespeelde componisten per orkest en per tijdvak opgenomen.

Emanuel Overbeeke (1958) is musicoloog. Dit boek is de handelseditie van zijn proef-schrift. Eerder publiceerde hij onder meer boeken over Debussy, Stravinsky, Chopin, Vestdijk en de muziek, en Entartete Musik.