Morgen

Een man praat over zichzelf, vertelt iets wat hijzelf heeft beleefd, maar durft tegelijkertijd niet goed ‘ik’ te zeggen, zich niet bloot te geven. Hij beseft wel dat hij zich laat kennen, niet alleen door wat hij vertelt, maar ook door de manier waarop hij dat doet: zo maakt hij het anderen mogelijk zich een mening over hem te vormen. Omdat hij bang is dat hij te veel van zichzelf prijsgeeft en zich kwetsbaar maakt, kiest hij zijn woorden met zorg, hij dekt zich in, houdt zijn mededelingen strikt zakelijk en vertelt alleen het hoogstnodige, ogenschijnlijk zonder er zelf deel aan te hebben. Dat is de houding van Winkler, het ik-personage in de roman Morgen van Walter Kappacher (1938).