Moedig zijwaarts

‘Op dat moment stapt de nazaat van een beroemd uitgeversgeslacht de winkel binnen. Hij komt de aanbiedingen doen. Een mooie dundruk van Annie M.G. Schmidt, een nieuwe vertaling van Tolstoj en nog zo wat. Het gesprek komt op de veel te vroeg gestorven D. Hooijer, wier postuum verschenen werk nauwelijks heeft verkocht. Net als haar bundel 'Sleur is een roofdier', reageert de uitgever nog steeds enigszins verbolgen, daar heb ik onlangs 4000 exemplaren van door de papiermolen gehaald. De boekhandelaar verslikte zich in een slok koffie. Die prachtbundel van de grote D. Hooijer? De uitgever knikt. Wat had ik anders gemoeten? Ze won de Libris Literatuur-prijs, dus liet ik het boek flink bijdrukken, maar niemand die het kocht. De boekhandelaar kijkt hem aan alsof hij water ziet branden. Dit kan niet waar zijn, roept hij tenslotte. Schandelijk! Onbestaanbaar! Jij komt in de hel! Maar hij bedoelde vooral: je had ze aan mij moeten geven! Later, toen de boekhandelaar woelend in zijn bed lag na te denken over deze nieuwste bijdrage aan de teloorgang van de beschaving, probeert hij zich een voorstelling te maken van vierduizend exemplaren Hooijer in zijn winkel. Wel een beetje veel eigenlijk, denkt hij tenslotte. Doe maar duizend. Nou ja, honderd is misschien ook goed. En toen viel hij in slaap.’