Mijn leven in drijfzand

Radjesh kreeg na een lange weg hulp van de prostitutie maatschappelijk werksters. 'Je hebt een huis en een tijdelijke uitkering. Maar nu komen de echte problemen' kreeg hij mee als waarschuwing.Radjesh dacht toen alles veel beter te weten dan anderen. Hij was stoer, had levenservaring, was op plekken geweest waar niemand kwam. Hij had alles gerookt, gedronken, gesnoven. Wat kon een ander hem nou uitleggen? Maar haar woorden klopten als een bus. Toen begon de ellende pas. Hij wist toen nog niet, dat een mens ook kapot kan gaan aan een verleden dat je achtervolgt. Hij was in drijfzand opgegroeid, in ellende waarin hij zichzelf als kind staande moest houden. In een verzorgingsstaat die hem niet verzorgde, maar nog dieper in drijfzand trok. En toen hij dacht dat hij eruit was geklommen, bleken zijn herinneringen zijn nieuwe drijfzand. Drijfzand laat op indringende wijze zien welke impact het heeft wanneer je je seksuele geaardheid niet kunt integreren in je leven of identiteit. De openheid van Radjesh is een belangrijke bijdrage voor het vergroten van het begrip over de spanning die er kan zijn tussen religieuze, culturele en seksuele diversiteit.Dr. Anna TijsselingDirecteur RotterdamVOp volwassen leeftijd ontstaat een dilemma wanneer een slachtoffer zich bewust wordt van zijn/haar eigen rol in een situatie van pedofilie. 'Ik heb er aan meegewerkt, ik heb het opgezocht,' is de verwarrende gedachte, waarmee het slachtoffer de schuld bij zichzelf plaatst. Het goedpraten van dergelijke schadelijke gebeurtenissen is een psychologische overlevings-methode.Dr. Anita C. NanhoeVoorzitter Stichting Rotterdam Pride