Michelle Welt GLB

Ze was getrouwd, ze woonde in een naburig dorp. Hij wist hetuit een eerdere droom. Esther, eerste liefde, zo vertrouwd in zijndromen. Haar moeder zei dat ze hem in de kerk had gezien. Hijkwam nooit meer in een kerk. Toch zat hij achter een pilaar inhet middenschip en keek naar Esthers moeder. Zwart hoedje ophet sluike haar. Het sluike haar van haar dochter, mooiste meisjealler tijden. Nu sprak dat meisje met hem, ze zei dat hij haar zijnadres moest geven, dat zij hem zou bezoeken. De vrouwen bewogennauwelijks in het zwakke kaarslicht. Ze waren droombeelden, hunwoorden waren droomwoorden en hij wist het. Hij mocht nietsdoen, niets vragen. De vrouwen zouden verdwijnen, oplossen ineen geur van wierook en hij zou achterblijven in zijn eenzame bed.In Michelle Welt dompelt auteur Gerrit Sangers ons wederomonder in de droomverte van zijn schrijven. De auteur voert delezer terug in de tijd alsof die jaren heeft stilgestaan. Dit heeftalles van doen met zijn nostalgische kijk op de liefde van onzejeugd. Een verstild portret van iets wat voorbij is maar tijdloosbleef.