Meester(s) over bronnen

Rechtswetenschappers voeren op grote schaal juridisch-dogmatisch onderzoek uit. Tegelijkertijd valt op dat eisen en spelregels waaraan rechtswetenschappers gebonden zijn, nauwelijks geëxpliciteerd zijn. Dat geldt in het bijzonder voor het bronnenonderzoek. Duidelijk is dat de rechtswetenschapper op een wetenschappelijk verantwoorde manier moet omgaan met haar bronmateriaal, grondig moet zijn en zorgvuldig te werk moet gaan. Maar wat betekent dit concreet? Waarin schuilen de gevaren? En wat kan de onderzoeker zelf doen?Op deze en andere vragen gaat dit boek in door in kaart te brengen welke kwaliteitseisen door toonaangevende rechtswetenschappers aan het juridischdogmatisch bronnenonderzoek worden gesteld, welke gevaren volgens diezelfde rechtswetenschappers aan het bereiken daarvan in de weg kunnen staan en welke onderzoekstechnieken volgens hen aan de onderzoeker ter beschikking staan om (desondanks) aan de kwaliteitseisen te kunnen voldoen.Dit boek biedt inzichten in materie die nog niet eerder op een dergelijke uitgebreide manier beschreven is. Het is relevant voor zowel diegenen die academisch juridischdogmatisch onderzoek doen of dat willen leren, als ook voor diegenen die daarover doceren en/of oordelen.