Te gast in Ghana

Tijdens haar reis door Ghana bezoekt samenstelster Suzanne Heuts de twee topattracties van Ghana: het Mole National Park en het slavenfort Elmina. Daarnaast is ze te gast bij enkele lokale gemeenschappen. Een unieke gelegenheid om de hartelijkheid en humor van Ghanezen aan den lijve te ervaren.

In Mole National Park ontmoet Suzanne Heuts boeren die klagen dat hun oogst vernietigd wordt door olifanten. En parkmanagers die problemen hebben met stropers. Voor beide problemen kan toerisme als alternatieve inkomstenbron mogelijk een oplossing bieden. Ook in Elmina, vanwaar veel slaven verscheept werden naar de Nieuwe Wereld, wordt geprobeerd om de lokale bevolking meer te laten profiteren van het toerisme.

Voor de achtergrondreportages in deze uitgave deed Suzanne Heuts een beroep op journalisten die langere tijd in Ghana hebben gereisd of gewoond. Zo beschrijft Rolf Schippers het alledaagse leven in Accra. Samen met een Ghanese vriendin dwaalt hij over de markt en eet rijst en fufu in een lokaal eettentje.
Al reizend door Ghana valt Mirella Klomp op dat religie altijd en overal aanwezig is. Talloze winkels, restaurants en bussen zijn opgesierd met teksten die verwijzen naar God of Allah. Op vrijwel elke straathoek vind je een kerk of hoor je een straatprediker het geloof verkondigen. Een rondreis door Ghana is dan ook niet compleet zonder een kerkbezoek, schrijft zij in haar bijdrage 'Religie ligt op straat'.

Karin Anema gaat in op een nieuw fenomeen: de komst van development chiefs in Ghanese dorpen. In ruil voor een prachtig ritueel en een eretitel wordt van hen verwacht dat ze voor de ontwikkeling van het dorp zorgen. Maar ook zonder een dergelijke titel kun je in Ghana als vrijwilliger aan de slag. Oscar Vermeer werkte vier maanden als vrijwilliger met gehandicapte kinderen. Achteraf vraagt hij zich af wat zijn inspanningen hebben opgeleverd.

In TE GAST IN Ghana is ruime aandacht voor community based-toerisme. Want op dat terrein heeft Ghana veel te bieden. Het bijzondere van deze initiatieven is dat ze gerund worden door lokale bewoners en de opbrengsten in het dorp blijven. Tegelijkertijd geven ze bezoekers vaak een authentiek beeld van de Ghanese way of life. Zo kun je als toerist in het dorpje Sognaayilli, net buiten Tamale, slapen in een hut, water halen bij de pomp, eten bereiden op een houtskoolvuurtje en trommelen op een djembe.