Slaaf en Meester

Carel de Haseth (Curaçao 1950) debuteerde in 1969 met de dichtbundel 3 dagen vóór Eva. Hij schrijft zowel in het Papiaments als in het Nederlands. Over de gedichten in Zolang er kusten zijn (In de Knipscheer, 2001) merkte Jos de Roo in Trouw op dat de schrijver er zijn ‘Caribisch levensgevoel’ in etaleert ‘dat niet denkt in tegenstellingen, maar deze reduceert tot twee polen van dezelfde zaak: leven en dood, eiland en zee, verleden en heden, blank en zwart, beweging en stilstand.’Slaaf en Meester, dat nu officieel voor het eerst als autonome uitgave in het Nederlands verschijnt, is een hertaling van de oorspronkelijk in het Papiaments geschreven novelle Katibu di Shon. De Haseth kreeg er in 1989 de Cola Debrotprijs van het Eilandgebied Curaçao voor, de hoogste culturele onderscheiding op het eiland. In 2007 kwam de Duitse vertaling uit: Sklave und Herr. Op verzoek van operazangeres Tania Kross werkt De Haseth aan een libretto van Katibu di Shon, dat daarmee de eerste Papiamentstalige opera wordt.De novelle gaat over de slavernij op de Nederlandse Antillen en is een fictief verhaal van ‘slaaf en meester’, Louis en Shon Wilmoe, gebaseerd op een kern van historische gegevens, met name de slavenopstand van 17 augustus 1795 op Curaçao.In zes hoofdstukken vertellen zij beurtelings over de verschrikkingen van en na de opstand. Bij de aan de veroordeling voorafgaande verhoren van de gevangen genomen opstandelingen wordt gebruikgemaakt van de pijnbank om bekentenissen af te dwingen. Tientallen slaven worden op gruwelijke wijze geëxecuteerd. Hoewel zijn meester sympathie kan opbrengen voor de motieven van de opstand, kan hij Louis niet meer redden van de galg. Dankzij het mes dat Shon Wilmoe aan Louis geeft kan Louis laten zien dat hij zelfs wat de dood betreft de vrijheid verkiest boven slavernij en sterft hij door eigen hand.