Leegstand

Jan Vanriet, schilder van de suggestie, dichter van de heldere melancholie In Leegstand staan de gedichten vol kleine beelden met grote gevolgen. Jan Vanriet kijkt aandachtig hoe schoonheid of wat daarvoor moet doorgaan zichzelf onmogelijk maakt, verpietert en vervolgens een schitterende herinnering wordt. De dichter neemt vele malen afscheid in deze bundel, maar vermomt die momenten als een weerzien van gisteren. De mensen hiernaast op een vouwstoeltje van de Aldi Zone van geruchten, oogopslag van het bitumen naar het verre regenveld, de autobanden op een afdekzeil Hun zondagse regenboog, de driekleur op de armband van de seingever Ze tellen, ze kerven één streep per vinkenslag En volgende week misschien?