Boy 7

Een jongen komt bij in een snikhete, kale grasvlakte. Hij
weet niet hoe hij daar terechtgekomen is, waar hij vandaan
kwam en zelfs niet meer hoe hij heet. Tot zijn opluchting
vindt hij een rugzak met daarin een mobiele telefoon. Hij
wil het alarmnummer intoetsen, maar ziet dan dat hij een
voicemailbericht heeft ontvangen. Tot zijn verbijstering
hoort hij: Wat er ook gebeurt, bel in geen geval de politie.
En hij weet één ding zeker: dat is zijn eigen stem.
Met behulp van de spullen in zijn rugzak, gaat hij verbeten
op zoek naar zijn verleden. Maar zolang hij zich niets herinnert,
durft hij niemand te vertrouwen. Zelfs Lara niet. Stapje
voor stapje komt hij achter de verschrikkelijke waarheid.

Mijn ogen dwaalden langs de spiegel die boven de wastafel
hing. Ik ving een flits op van een jongen met blond
haar dat alle kanten uit piekte. Met een schokje besefte ik
dat het mijn eigen spiegelbeeld was.
‘Is er iets?’ vroeg Lara.
En of er iets was! Ik had mezelf niet herkend.