Ik pas niet en God ook

Yosé Höhne Sparborth (1946) is de dochter van een Nederlandsemoeder en een Duitse vader. Haar moeder verhuisdein 1953 met haar vier kinderen van Wittstock (DDR) naarWaalwijk. Haar vader bleef achter in Duitsland. Hem zouzij lang niet meer zien. In Nederland had haar moeder,onderwijzeres, grote moeite om de eindjes aan elkaar teknopen. Bovendien hadden de kinderen, zo kort na deoorlog, veel last van hun Duitse achternaam. Yosé keerdezich daardoor erg in zichzelf en zou later vele jaren nodighebben om zich uit deze huls te bevrijden. Na haar middelbareschool werkte zij in de gezinszorg. In 1965 trad zij in bijde Arme Zusters van het Goddelijk Kind. Zij had moeitemet de traditionele kloosterlijke discipline en begroette devernieuwingen die het Tweede Vaticaans Concilie in hetkloosterleven bracht. Van 1978 tot 1994 was zij lid van despraakmakende Dominicaanse communiteit GiordanoBruno in Utrecht. Van daaruit was zij actief in de Basisbewegingvan Kritische Groepen en Gemeentes en de Acht MeiBeweging, in contacten met de christelijke vredesbewegingin de DDR en de dialoog christendom-marxisme, zij wasredacteur van het weekblad De Bazuin en studeerde theologieaan de Agogisch-Theologische Opleiding van de SocialeAcademie De Horst.Na een ongelukkige val raakte zij arbeidsongeschikt enmoest met tegenzin Giordano Bruno verlaten. Na eengedeeltelijk herstel verbleef zij twaalf jaar meestentijds opAruba, in El Salvador en Nicaragua, later ook in Colombiaen Chili. Daar ontwikkelde zij met veel succes weerbaarheidscursussenvoor vrouwen. Tussendoor was zij verschillendemalen in Irak. Vanaf 2014 verbleef zij opnieuwregelmatig in Irak om de vredescontacten die zij daar hadopgebouwd te onderhouden. Daarnaast was zij sinds 2011actief in de Utrechtse parochie Sint Antonius in de wijkLombok. Na de fusie van de Utrechtse stadsparochiesgroeide rond de Antoniuskerk het Stadsklooster Antonius(http://www.stadskloosterutrecht.nl/), waaraan zij onder meer als voorgangster meewerkt.