Hubertina

Hubertina Aretz is geen fictief personage. Ze werd ‘echt’ op 22 augustus 1893 in Horbach bij Aken geboren in een streng katholiek mijnwerkersgezin, ze heeft ‘echt’ gediend als pastoorsmeid in Nederlandse parochies, en ze heeft zich tijdens de Tweede Wereldoorlog ook ‘echt’ ingezet voor de ondergedoken Joden van Antwerpen. Daar heeft ze een hoge prijs voor betaald.
Hubertina Aretz was een vrouw met uitgesproken meningen, die ze niet onder stoelen of banken stak. Dat werd haar niet altijd in dank afgenomen. Deze roman reconstrueert haar leven op basis van haar eigen getuigenissen en minutieus onderzoek in archieven. Om hiaten in te vullen is een beroep gedaan op verbeelding en empathie.
Eén ding is zonneklaar: Hubertina Aretz werd gedreven door een heilig geloof in recht en rechtvaardigheid, én ze had de moed van haar overtuiging. Deze mijnwerkersdochter heeft een lange en bewogen weg afgelegd. Onverschrokken en strijdlustig zijn misschien de woorden die haar karakter het best omschrijven. Haar levensverhaal is buitengewoon boeiend en ja, het leest zoals een roman.