Het meisje zonder zwavelstokjes

Ik heb enkele jaren geleden 7 maanden in Somalië gewerkt; een land waar een bloederige burgeroorlog aan de gang was, dat al 20 jaar geen regering had, waar 2 miljoen mensen op de vlucht waren en dat zowat het hoogste kindersterftecijfer ter wereld had. Door aanslagen zorgden de milities er voor dat de hulpverleners het land uit vluchtten, met als gevolg dat de bevolking geen toegang had tot de basisgezondheidszorg. Ik was er verantwoordelijk voor het voedingsproject en heb er in die 7 maanden meer kinderen zien sterven dan dat ik in de rest van mijn loopbaan zal doen. Ik had het boek enkele jaren geleden al geschreven toen ik in Jemen werkte, en heb het terug uit de schuif gehaald na de geboorte van mijn zoontje. Ik dacht namelijk dat ik alles had verwerkt, maar toen hij 3 maanden was keek hij me voor het eerst echt aan, en toen kwam alles weer naar boven. Ik zag weer al de kinderen die ik voor me heb zien sterven, en sommige keken me nog met grote ogen aan. Voor hen heb ik het geschreven, zodat ze toch niet vergeten worden. Foto: Andrew Holbrooke