Het echte leven

Adeline Dieudonné trekt ons vanaf de eerste pagina aan onze haren een beklemmende wereld in. We bevinden ons in een sinister sprookje, waar het uitmaakt of je jager of prooi bent, zelfs als je een meisje van tien jaar bent. Niks onbezorgde jeugd of onbekommerd opgroeien. De dood is omnipresent, loert overal. De mancave van de vader hangt vol foto’s waarop hij trots poseert, bovenop de door hem gedode dieren. Op die foto’s ziet hij er eerder uit als ‘een van de genocide-adrenaline stijf staande rebel dan als een gezinshoofd’. Er is maar één dier te midden van al die gemsbokken, everzwijnen, herten, antilopen, springbokken, impala’s en zebra’s dat het meisje angst inboezemt: de hyena die in de hoek staat. Ze weet zeker dat hij leeft.

Dieudonné heeft met de Het echte leven een coming-of-age van formaat geschreven. Het kan niet anders of deze snoeiharde én fijnzinnige, psychologische roman gaat, na België en Frankrijk, ook in Nederland hoge ogen gooien.(bron: Tzum.info)