Hans de Jong

Vanaf de jaren '50 van de 20ste eeuw heeft de keramische kunst in Europa een geheel eigen en bijzondere ontwikkeling doorgemaakt. Enerzijds waren er kunstenaars als Picasso en Chagall die interesse kregen in keramiek als medium. Anderzijds ontstond bij de keramisten een drang om hun ambacht los te wrikken van de gebruiksfunctie en de keramiek te beschouwen als autonome kunstvorm. Ook in Nederland ontworstelde een nieuwe generatie kunstenaars zich aan de gangbare tradities en ging op zoek naar nieuwe vormen en technieken, hierbij aangespoord door diverse musea die zich bezighielden met deze ontwikkelingen. Een van hen was Hans de Jong, een kunstenaar met een geheel eigen interpretatie van de keramiek.Na zijn opleiding aan het Instituut voor Kuntsnijverheidsonderwijs vestigde De Jong zich als zelfstandig keramist in Amsterdam. Hij had achtereenvolgens een atelier in Laren, West-Beemster, Oegstgeest en Rheden.Door middel van een chronologische verkenningstocht langs de verschillende markeringspunten in het leven van de kunstenaar en de ontwikkeling van het werk door de jaren heen, schetst auteur Rob Meershoek een beeld van een actieve carrière van meer dan 45 jaar. Het verhaal wordt ondersteund door vele afbeeldingen van de vaak humoristische en anekdotische scheppingen, die De Jong met groot vakmanschap het licht deed zien.