gevonden - verloren

Er vallen weleens woorden. Zomaar. Ze vallen en raken verloren, maar soms vangt iemand ze op - en als ze geluk hebben (of pech) worden gevonden woorden bewaard in een gedicht. Hoewel ook gedichten verloren kunnen raken. Soms laat een gedicht zich heel even zien - maar is het als het er op aan komt weer weg - voor het geschreven kon worden. Hebben gedichten hun eigen leven? Zijn er, behalve zelfbewuste, ook schuwe, verlegen gedichten - gedichten die niet in hun dichter geloven? Vogels, bomen, woorden kunnen worden gevonden, geschreven, gelukkig. Maar ten slotte valt de schemer en lost alles op.