Geluiden en stiltes

Boven m'n hoofd rezen de schoolbanken uit. Daar zaten vreselijk grote jongens in en ik zei: 'Die grote jongens moeten allemaal weg!'Juffrouw Huneman gaf onmiddellijk een vrij speelkwartiertje aan haar klas. (Wat kun je toch een macht hebben, als kleuter!)De klas hing buiten aan de ramen en keek nieuwsgierig naar binnen. Ze tilde me in een van die hoge schoolbanken, zette me aan het tekenen en liet natuurlijk m'n ouders opbellen. Tien minuten later stond m'n vader tot m'n verbazing in de deuropening.'Ga je mee, jochie? Ik ben je komen halen. Je moet naar een andere school, geef juffrouw Huneman maar een kusje.'Martijn Koolhoven haalt in dit humoristische boek herinneringen op aan zijn jeugd en geeft zijn eigen visie op de natuur en het leven in zijn eigen fijne, karakteristieke stijl. Van Martijn Koolhoven verschenen eerder De blauwe deur, een speelse en fantasierijke verhalenbundel en Jacht op licht, romantische verzen met af en toe een licht melancholieke inslag. In zijn eerste uitgave, Karakters, bundelde hij zijn eigen alfabet, met originele taalvondsten.