Flankhond

Bas Kwakman wordt al van jongs af aan regelmatig geveld door chronische hoofdpijn. Pas decennia later is de maat vol en belandt hij ten einde raad in de wondere wereld van bedrijfsartsen, psychologen, acupuncturisten, craniosacraal therapeuten, neurologen, wetenschappers, sjamanen en osteopaten. In afwisselend surreële, schrijnende en onthutsende dagboeknotities is de lezer getuige van de zoektocht naar genezing en naar een manier om lijden om te buigen in scheppen. Die zoektocht voert behalve naar de krochten van de (para)medische wereld ook langs kunstenaars, schrijvers, politici, trustfondshandelaren, criminelen, filosofen en heiligen. En of die weg ergens naar leidt? Voor de lezer gaat het om de weg zelf.

Een pijnlijk eerlijke bekentenis, en dus geen zelfhulpboek. ‘Een regelrechte literaire ontdekking.’ – Maarten Moll in Het Parool over Hotelkamerverhalen

‘Het is zijn nauwkeurige, liefdevolle manier van observeren […] die zijn vertelstem vleugels geeft.’ – Maria Barnas in de Volkskrant