Een nieuwe naam

Asle is een schilder en weduwnaar die alleen woont aan de zuidwestkust van Noorwegen. Daar woont ook een andere Asle, ook een schilder, maar eenzaam en opgeslokt door alcohol. Asle en Asle zijn twee versies van dezelfde persoon, twee versies van hetzelfde leven, die allebei worstelen met existentiële vragen. In dit laatste boek van Septologie, het belangrijkste prozawerk van ‘de Beckett van de eenentwintigste eeuw’ (Le Monde), nadert Kerstmis. Dit jaar heeft Asle voor het eerst afgesproken om Kerstmis te vieren met Åsleik en zijn zus, Guro. Op kerstavond gaan Åsleik, Asle en de hond Bragi met de boot van Åsleik de Sygnefjord op. Ondertussen volgen we de levens van de twee Asles als jongere volwassenen in flashbacks: de verteller ontmoet zijn grote liefde, Ales; sluit zich aan bij de katholieke kerk; begint te exposeren bij Beyer; en kan in zijn levensonderhoud voorzien door te proberen alle schilderijen die in zijn hoofd blijven hangen weg te schilderen. Na een tijdje verlaten Asle en Ales de stad en verhuizen naar het huis in Dylgja. De andere Asle trouwt ook, maar zijn huwelijk eindigt met een snikkende bruid. Een nieuwe naam, geschreven in melodieus en hypnotiserend proza, is een transcendente verkenning van de menselijke conditie en een radicaal andere leeservaring – bezwerend, hypnotiserend en volkomen uniek.