De vraag naar de techniek en de herkomst van de kunst

In zijn voordracht 'De vraag naar de techniek' uit 1955 onderwerpt Martin Heidegger de gangbare opvatting van techniek, die haar voor een louter instrument in de handen van de mens houdt, aan een kritisch onderzoek. De ondervraging resulteert in een meer oorspronkelijk begrip, dat een indrukwekkend licht werpt op de aard van de moderne techniek. Heidegger karakteriseert haar als een 'opvorderend ontbergen' dat van al wat ermee in aanraking komt, verlangt dat het terstond ter plekke ter beschikking staat. In dit verband wordt voor hem het vraagstuk van de relatie tussen kunst en techniek belangrijk. Want het is volgens hem opdracht van de kunst om aan dit gevaar van indifferentie tegenwicht te bieden. Een ongewisse opdracht, omdat ook de kunst zelf wordt bedreigd. Vandaar dat aan deze nieuwe vertaling van 'De vraag naar de techniek' twee teksten zijn toegevoegd, die hier voor het eerst in vertaling verschijnen: 'De herkomst van de kunst en de bestemming van het denken' uit 1967 en 'De kunst en de ruimte' uit 1969. Gelijktijdig met deze uitgave verschijnt bij Vantilt van de hand van Gerard Visser, 'Heideggers vraag naar de techniek. Een commentaar', dat de moeilijke tekst over techniek van een grondige uitleg voorziet.