De verzuimcoördinator

Een man leidt een schaduwbestaan en wanneer zijn bedrog uitkomt, verlaat hij zonder enige uitleg zijn gezin. Daarna is niets meer wat het was. Wat is er nog waar van wat er geweest is? De geschiedenis moet herschreven worden. Maar hoe doe je dat wanneer je over onvoldoende informatie beschikt?Nicole Montagne gebruikt een persoonlijke ervaring voor een verhaal over kijken en zien. Ze stond er met haar neus bovenop en heeft het niet gezien. Hoe kon dat gebeuren? En in welke situaties is het nu bedrog, of juist een kunst om onzichtbaar te zijn? Zoals Montagne in enkele essays laat zien, was men daar indertijd in communistisch Europa bijvoorbeeld ijzersterk in. Kortom: kunnen we de ander wel kennen? En: binnen de beeldende kunst geldt niet zelden het adagium ‘er staat niet wat er staat’. Maar wat staat er dan wel?