De Tijdlus Van Cleobulus

Eens won ik net niet de eerste prijs bij een dichterswedstrijd op Radio Rijnmond. Ik was meteen genezen van dichtwerk. De winnaar had mijns inziens wat strofen bij elkaar gezocht en er een sonnet van gewrocht. Natuurlijk won hij. Het was een herkenbaar gedicht, een veilig gedicht. Ik dichtte over Mehmet, die als een Pasja achter zijn toog zat in de Derde Rosestraat. Redelijk avant-garde destijds in de jaren 80 van de vorige eeuw. Niet genoeg om de conservatieven te overtuigen van een nieuwe dichtkunst. Deze bundel vind ik persoonlijk fris van nieuwheid. Maar dat is zuiver een persoonlijke opvatting.