Appelmoes

Mijn papa heb ik gekregen. Hij was er bij mijn geboorte en ik heb hem nog altijd.’ Een kleuter vertelt over zijn papa. Hij heeft gladde wangen, een appel in zijn keel en sterke spieren, hij kan pijn wegblazen en zijn vingers smaken naar appelmoes. Soms zijn papa’s spieren moe of luisteren zijn oren niet. Dan verandert hij in een donderpapa. Dat vindt de kleuter niet leuk. Hij wil een andere en betere papa! Gelukkig duurt zo’n onweerpapa nooit lang...