Afscheid zonder begrafenis

Emma van Weel (1973, pseudoniem) schrijft in deze autobiografie op indringende wijze over opgroeien in een gezin met een schizofrene broer en een narcistische vader. De opeenvolging van dramatische gebeurtenissen is indrukwekkend, evenals de verantwoordelijke rol die Emma telkens heeft in de zorg voor alle familieleden.Dit ervaringsverhaal geeft anderen de (h)erkenning voor het onvoorspelbare karakter van een schizofrene broer (of zus) én een narcistische ouder. Voortijdig afscheid nemen van elkaar hoort daar soms bij, zonder begrafenis. Uit zelfbescherming, maar hoe doe je dat?Tot slot illustreert Emma haarfijn waarom de zorg voor psychiatrisch patiënten juridisch beter toegankelijk moet zijn. Ook doet ze - vanuit haar mantelzorgperspectief - een praktische suggestie voor betere verpleeghuiszorg.