1913, de zomer van de twintigste eeuw

}1913 vormde het laatste gloriejaar van Europa voordat de oude wereldorde instortte, maar ook: het jaar waarin op artistiek gebied de basis is gelegd voor het heden. In de literatuur, de kunst en muziek worden de extremen opgezocht alsof er geen morgen was. Proust zoekt naar de verloren tijd, Malewitsj schildert een kwadraat, Stravinsky viert het lenteoffer. Kafka, Joyce en Musil drinken op dezelfde dag in Triest een cappucino, en in München probeert een Oostenrijkse schilder van ansichtkaarten, ene Adolf Hitler, zijn treurige stadsgezichten aan de man te brengen. Na 1913 zal niets meer zijn zoals het ooit was. Florian Illies heeft een adembenemend panorama geschreven van een sleuteljaar in de Europese cultuurgeschiedenis.