15

In Nilssons veelgeprezen jeugdroman 17 laat de schrijver een vader zijn levensverhaal vertellen aan zijn zeventienjarige zoon Jonatan die bewusteloos in het ziekenhuis ligt. Wat je als lezer over de zoon te weten komt, weet je van de vader; Jonatan doet er vrijwel het hele boek het zwijgen toe. In 15, Nilssons zesde boek, krijgt de zoon ineens een stem. Het boek begint waar 17 ophield; Joanatan vertelt zijn vriendinnetje over een paar weken in zijn leven die voor hem beslissend zijn geweest en die een nieuwe periode hebben ingeluid.

In korte, bijna poëtische zinnen ontstaat een beeld van een vijftienjarige jongen die zich een buitenstaander voelt in de klas; die zijn eerste grote liefde denkt te beleven, maar vrijwel direct daarna met de harde werkelijkheid wordt geconfronteerd; en die de fantasiewereld van zijn kindertijd eindelijk achter zich durft te laten.