+23

Een drukke baan, lieve vrienden, een paard en een studie; Annemiek heeft het er maar druk mee.

Ze is open, onhandig, gek op alles met een vachtje op vier pootjes, niet zo hip, een ramp in diëten en relaties, maar altijd nieuwsgierig en op zoek naar zichzelf.
Oh ja, en vanwege aangeboren staar is ze slechtziend.

Hoewel haar zicht niet verder verslechtert, verandert haar ‘foutje’ gaandeweg van een onhandig obstakel in een hardnekkig probleem. Wanneer ze, gedesoriënteerd en oververmoeid, haar gezicht kapot valt op de stoep, wordt ze letterlijk met haar neus op de feiten gedrukt.

Haar levensstijl inclusief stelselmatig onderschatte handicap is niet meer vol te houden.

Annemiek besluit deel te nemen aan een intern revalidatieprogramma bij Visio Het Loo Erf. In de maanden die volgen leert ze met haar beperking om te gaan. Tijdens deze revalidatieperiode houdt zij een dagboek bij dat de basis vormt voor +23. Ze neemt je mee langs een weg met worstelingen, angsten, afscheid en de nodige bijslaapuurtjes, maar ook met zelfspot, vriendschap, gehandicaptengadgets en komische confrontaties. Op indringende wijze beschrijft Annemiek het proces van ontkenning naar erkenning, van haar visuele handicap maar vooral van haarzelf.