Wie vaart beleefd (e-Book)

Voorzichtig peil ik de diepte om het jacht en met een grote boog laat ik de Meander behoedzaam tegen het jacht aan waaien. Snel zet ik de schroeven stil om zijn ankerlijn niet in de schroeven te krijgen. Ogenblikkelijk overhandig ik de mooie blonde meid de tros en roep haar deze vast te maken aan de ankerlijn. Als een antilope springt ze bij me aan boord en zegt met trillende stem; 'Knappe jongen die me hier weer vanaf krijgt!' Opeens heb ik er een passagier bij en de jongeman komt heftig vloekend uit de kuip van zijn schip. 'Verdomme wat flik je me nou trut!' schreeuwt hij woedend. Er ontstaat een scheldkanonnade die zijn weerga niet kent en onmiddellijk is me duidelijk dat de muiterij een langere voorgeschiedenis heeft. Ook dat nog... Terwijl de Meander met een rotgang weggeblazen wordt, blijven die twee hun klaarblijkelijk onuitputtelijke scheldwoordenschat naar elkaar toe roepen. Na enkele minuten ben ik het zat. 'En nou is het afgelopen! Willen jullie geholpen worden of niet! Bek dicht en doen wat ik zeg, anders vaar ik weer weg!' roep ik boos. Het mooie blondje barst nu in huilen uit, terwijl ze op de bank neerploft. Dan komt de aap uit de mouw. Al snikkend vertelt ze me dat het schip van zijn vader is en dat ze het zonder toestemming een weekend hebben meegenomen. Ze was het er van het begin af aan al niet mee eens, en nu zijn de rapen helemaal gaar. De jongeman staat nog steeds aan het dek te tieren en staat stijf van de stress. Voor de tweede maal manoeuvreer ik de Meander langszij het zeiljacht en geef instructies aan mijn nieuwe bemanningslid. 'Trek je maar even niets van hem aan en doe precies wat ik je op draag, dan komt het allemaal goed!' zeg ik haar geruststellend. Even later lukt het om de sleepverbinding te maken, waarna de sleeptros strak begint te staan. Onder grote belangstelling van het publiek op het havenhoofd begin ik voorzichtig te trekken. De lijn staat nu als een snaar gespannen en ik druk er nog paar honderd paardenkrachten bij op. Het zeiljacht begint voorover te hellen en op een gegeven moment komt zelfs het achterschip het water uit. Plotseling schalt de stem van de vuurtorenwachter door het kletsijzer. 'Evert... stoppen met trekken! Volgens mij hangt het hele telefoonnet van Schiermonnikoog aan dat anker. Hij ligt in een kabelgebied...!'