Voor menselijkheid of tegen godsdienst?

Sprekend over de humanistische traditie in Nederland verwijzen velen naar het zestiende- en zeventiende-eeuwse humanisme van Erasmus en Coornhert. Al is daar het laatste woord zeker niet over gezegd, het historische debat over het Renaissance-humanisme is hoogontwikkeld. Deze bundel gaat over een minder onderzochte periode, namelijk over de humanistische traditie in Nederland vanaf het midden van de negentiende eeuw. Terwijl het Renaissance-humanisme vaak, en meestal terecht, als bijbels humanisme gekarakteriseerd wordt, gaat het moderne humanisme door voor ongodsdienstig en anti-kerkelijk. Maar humanisme is niet zomaar tégen godsdienst. De artikelen in deze bundel laten zien waar de Nederlandse humanisten nu juist vóór waren. Behalve aan de verhouding tussen christendom en humanisme wordt ook aandacht besteed aan die tussen humanisme en politiek. Humanisme wordt namelijk niet alleen geassocieerd met atheïsme maar ook met socialisme. Christen-democratische en paarse politici zijn het erover eens dat het humanisme een hoofdelement in de Nederlandse cultuur vertegenwoordigt. Deze bundel laat zien wat deze uitspraak eigenlijk betekent.