Volmaakt Weemoedig Welkom

Schrijf je ook gedichten? Mijn eerste gedicht schreef ik op de basisschool. Nu, jaren later heb ik dagboeken vol verhalen, gedichten, puzzels en sinds een jaar houd ik een blog bij; als ik een dag of drie niet schrijf, dan is er echt iets aan de hand! Schrijven en dichten is als ademen voor mij. Herken je dat? Ideeën die tijdens het schrijven in mij opkomen geven me energie, net als zuurstof (adem in). Emoties en gebeurtenissen, die ik verwerk, kan ik na het schrijven loslaten: net als CO2 (adem uit). Soms blijf ik even mijmeren na het herlezen van een gedicht, volmaakt weemoedig welkom in mijn herinnering. Andere gedichten zijn luchtig, brengen een glimlach op mijn gezicht. Ik ben benieuwd of je je eigen herinneringen krijgt, als je de gedichten leest. Misschien ben je net als ik pleegmoeder geweest of houd je zielsveel van je ouders en glijdt verlies als tijd door je handen. Werkt schrijven en dichten voor jou ook als ademen? Ik hoop dat mijn gedichten je inspireren om lekker door te ademen.