Vogel-Jong

Vogel-jong verwoordt in vlijmscherpe, dan weer weemoedige zinnen de groeipijnen van een moeder die haar dochter gadeslaat. Je proeft tussen de regels het bitterzoete gevoel van het (leren) loslaten langs beide kanten. Een confrontatie met de tijd die kantelt van proefdruk naar heruitgave van een verloren gewaande jeugd.Het is de derde bundel van Ellen Lanckman en deze keer deed ze een beroep op illustratrice Elfie De Clercq, die de woorden van Ellen schetst in een aantal bijzondere tekeningen.Alsof ze in de moeder is gekropen en teruggekeerd met potloodstrepen van een haast ondraaglijke tederheid.Een aantal van de gedichten uit deze bundel werden in verschillende literaire tijdschriften gepubliceerd, waaronder Meander Magazine."Ellen Lanckman, de meesteres van de melancholie" - Hugo de Haas van Dorsser(Wordbites)"Een pareltje" - Raf Walsschaerts (Kommil Foo)