Van Middlesbrough naar Millwall

In 'Van Middlesbrough naar Millwall' gaat Joris van de Wier (Tilburg, 1978) op zoek naar het Engeland dat hij kent uit zijn jeugd. Het ruige, ongepolijste Engeland. De schrijver laat hipsterwijken en pittoreske plaatsen links liggen, maar bezoekt vervallen arbeiderssteden en voormalige mijnwerkersplaatsen, waar het lijkt alsof de tijd dertig jaar heeft stilgestaan. Van de Wier gaat voor dit boek naar de ultieme haatderby van Engeland, ondervindt hoe intimiderend het is om in het uitvak te zitten bij Millwall, zoekt uit waarom het zo verschrikkelijk is om op een midweekse winterdag naar Stoke-on-Trent te moeten en komt terecht in het afvoerputje van Engeland, waar alle levensvreugde uit de mensen lijkt te zijn verdwenen. Verder krijg je in dit boek antwoord op belangrijke vragen als hoe het komt dat ze in Grimsby een hekel hebben aan IJslanders en de kleur groen, waarom supporters van Barnsley zich identifi ceren met een torenvalk en hoe het is om in een stad te leven waar voetbal niet de belangrijkste sport is. Ook praat hij met hooligans in Wolverhampton over de goede oude tijd, toen je nog lachend iemands fontanel kon inslaan. Vergeet de clichéboeken over de grote clubs. 'Van Middlesbrough naar Millwall' gaat over het échte Engelse voetbal. Een spel dat ontdaan is van alle glitter en glamour, waar tactische besprekingen bestaan uit een ‘Come on lads’ en het voetbal uit de lange bal, waar scheldende mannen op houten tribunes staan en de lauwe vazen bier na afloop in de pub vaak het hoogtepunt van de dag zijn. De schrijver start zijn reis in de Noord-Engelse industriestad Middlesbrough waar de inwoners 'Smoggies' worden genoemd, vanwege de door de chemische industrie vervuilde lucht. Hij reist langs naargeestige oorden als Barnsley, Wigan en Wolverhampton om uiteindelijk te eindigen in Londen, waar hij tussen alle gegentrificeerde ellende toch nog een rauwe wijk vindt waar hij bijna in elkaar wordt geslagen.