Van geleefd worden, naar een eigen leven leiden

Verlies van mijn dierbare moeder, jong en plotseling heeft een hele impact gehad op mijn leven, een daardoor soms somber en moeilijk leven. Het accepteren en omgaan met het verlies vond ik heel moeilijk, met mijn 13 jaar probeerde ik zo snel mogelijk met leven weer op te pakken. Ik probeerde zo sterk mogelijk over te komen, maar het gemis bleef. Dit blijvende gemis, heeft impact gehad om mijn leven en soms ook op mijn kinderen. Ik heb het verlies van mijn moeder nooit echt een plekje kunnen geven. Bij de geboorte van mijn twee kinderen had ik haar hard nodig, toen kwam weer het besef dat mijn moeder er niet meer voor mij is. Van binnen voelde ik verdriet, onzekerheid en minderwaardigheid maar van buiten probeerde ik sterk en vrolijk te zijn. In mijn cultuur is trots heel belangrijk, daarom heb ik mijn gevoelens onderdrukt en verzwegen. Na jaren heb ik een belangrijke beslissing genomen: ik ga voor mezelf op komen en mezelf zijn. Dit heeft heel veel teweeggebracht. Ik sta nu positiever in het leven; ik wil niet geleefd worden maar mijn eigen leven leiden.