Uit het nest geklikt

Hallo lezer, Wat een goed idee van je om mijn eerste bundel columns te kiezen om te lezen. Ik beloof je het zal een leuke ervaring voor je worden. Heel vaak loop en liep ik met de gedachte; dit moet ik opschrijven, dit wil ik delen. Om mij heen zie ik zoveel leuke- maar ook minder leuk dingen en ook wangedrag. Dan denk ik hoe krijgen ze het voor elkaar. Het dwingt me dan om het een en ander op te schrijven. Zo is het begonnen dat ik zo nu en dan de PC pakte om van wat ik gezien of gehoord had een column te schrijven. Het gaf me voldoening om mijn plezier en boosheid aan het scherm toe te vertrouwen. Al gauw begon ik er aardigheid in te krijgen en liet verschillende personen mijn toetsenvruchten lezen. De reacties verbaasden mij soms, ze vonden ze leuk. Ook de discussies die een column van mijn hand soms uitlokte op de verjaardagen waren interessant. Nu wil het geval dat ik een redelijk geheugen blijk te hebben. Boven in mijn hersenen zit een pc’tje die, wanneer ik er een beetje aan tik, meteen een laatje open gooit. Daaruit dwarrelen de herinneringen, vaak met betrekking op het heden, die blijven dan net zo lang ronddansen tot ik ze in letters heb uitgewerkt.