Uit de tijd vallen

Na het eten staat hij plotseling op, neemt afscheid van zijn vrouw en vertrekt naar 'daar' om - één keer, heel kort - hun dode zoon te zien. Anders is het verdriet niet meer uit te houden, nadat hij er vijf jaar over zweeg. Onderweg sluiten zich meer mensen bij hem aan, allemaal vaders en moeders die geen vrede kunnen vinden met de dood van hun kinderen. In de veelstemmige stoet bevinden zich de stadschroniqueur, die alles moet optekenen, een hertog, een oude rekenonderwijzer, een vroedvrouw en een schoenmaker. Zij passeren de centaur, die het verdriet om de dood van zijn zoon al jaren probeert in woorden te vatten.