Theologie, waarheidsliefde en religiekritiek

In 1876 werd het theologisch onderwijs gesplitst in een godsdienstwetenschappelijk deel, verzorgd door de universiteit, en een dogmatisch deel dat aan de kerkgenootschappen werd overgelaten. Taak van de universiteit was niet meer de morele maar nog slechts de wetenschappelijke vorming. Deze scheiding tussen geloof en wetenschap is in Nederland nooit onomstreden geweest. Inmiddels is de theologie van de meeste openbare universiteiten verdwenen, maar daarmee behoort de soms moeizame relatie tussen geloof en wetenschap niet tot het verleden. Deze bundel gaat over de veranderende opvattingen over de verhouding tussen geloof en wetenschap sinds 1815. Behalve voor universiteiten en faculteiten was en is de verhouding tussen geloof en wetenschap ook een vraagstuk waarmee individuele wetenschapsbeoefenaren (kunnen) worstelen.Inhoud: Verantwoording LEEN DORSMAN, 'Toespraak bij de hervatting zijner lessen'. Universiteit, wetenschap en religie in het (theologisch) openingscollege in de tweede helft van de negentiende eeuw HERMAN PAUL, Waarheidszin en waarheidsliefde. Een vrijzinnige synthese van geloof en wetenschap ERIK BORGMAN, Onvoorwaardelijke toewijding aan waarheid. De religieuze dimensie van wetenschap - een gevaarlijke herinnering RIK PEELS, Theologie als verantwoord spreken over God SIJBOLT NOORDA, Kat in een vreemd pakhuis. De positie van de theologie aan de Nederlandse universiteiten sinds 1980 AB FLIPSE, 'VU tussen twee vuren'. De identiteit van de Vrije Universiteit in de jaren 1970 WOUTER MARCHAND, In het belang van kerk, staat en universiteit. De rijksstudiebeurzen voor theologiestudenten en de rekrutering van een nieuwe generatie predikanten, 1815-1918 Over de auteurs Register