Taal als mensenwerk

Iedereen heeft op school ABN of Standaardnederlands leren schrijven en spreken. Kinderen leren dat ze groter dan moeten schrijven en niet groter als, dat er een verschil bestaat tussen kennen en kunnen en tussen liggen en leggen.Deze regels spreken niet vanzelf, maar ze zijn het gevolg van bewuste keuzes en sturing. Hoe en wanneer is dit ABN ontstaan? Wie hebben bepaald welke taalvormen ABN zijn en welke niet? In Taal als mensenwerk: het ontstaan van het ABN wordt voor het eerst de geschiedenis van het ABN in al haar facetten beschreven. Er zijn hoofdstukken gewijd aan de uitspraak, de spelling en de grammatica, en aan de manier waarop nieuwe woorden zijn gevormd ter vervanging van leenwoorden.Voorts zijn er hoofdstukken over de rol die bijbelvertalers,literaire schrijvers als Hooft, Vondel en Bredero, en wetenschappers als Hugo de Groot, Simon Stevin en Cornelis Kiliaan hebben gespeeld bij de vorming van het ABN. Daarbij komt Nicoline van der Sijs tot allerlei nieuwe bevindingen. Zo wordt de invloed van de Statenvertaling genuanceerd en wordt de inbreng van de zuidelijke en oostelijke dialecten en van het Duits in een nieuw licht geplaatst.Het boek geeft niet alleen een historische beschrijving,maar schenkt ook aandacht aan recente ontwikkelingen. Daarbij komen allerlei controversiële onderwerpen aan bod, zoals spellingherzieningen, ideeën over de ‘verloedering’ van de taal, de verschillen tussen de standaardtaal in Nederland enNederlandstalig België, en de discussie over wat als wetenschapstaal moet dienen: de eigen taal (het Nederlands) of een andere taal (vroeger Latijn, nu Engels).