Spinoza en de anderen

Op een breukpunt in de Europese denkgeschiedenis heeft Benedictus de Spinoza (1632-1677) een alternatief beschreven voor de bijbelse verbeelding van de mens als rentmeester voor de wereld. De zoektocht naar overtuigende grondslagen voor een humanistische bestaansopvatting gaat sedertdien voort tot in deze tijd. In de 20e eeuw denkt Ludwig Wittgenstein te moeten zwijgen over hetgeen je niet spreken kan. Doorziet een mens zijn gevoelens, kan hij zijn keuzes verantwoorden en waaraan ontleent hij zijn inspiratie? De akten daarover zijn niet zomaar te sluiten. Onderwijl gaan de mensen door met hun leven. In Alkmaar organiseert Jorrit met vrienden enkele bijeenkomsten om er hun drijfveren tegen het licht van Spinoza’s Ethica te houden. Jorrit wordt er de keerzijde gewaar van hoe het is authentiek te zijn, terwijl zoon Freek zich door een koppige angst laat tiranniseren. Tegelijk onderzoekt Hanna met haar studenten het thema loyaliteit in Shakespeare’s Hamlet. En Esther, ingefluisterd door Wittgenstein, verzoent zich met haar verlies wanneer de in opspraak geraakte Auke verdwaalt in het morele zoekschema van Spinoza.